-
1 połapać się
-pię, -piesz; vr perf; potto catch on (pot)* * *pf.- pię -piesz pot. twig, catch on, get it; nie mogę się w tym połapać I don't get it.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > połapać się
-
2 połap|ać
pf (połapię) Ⅰ vt to catch [motyle, muchy, ptaki] Ⅱ połapać się pot. (zorientować się) to wise up pot. (w czymś to sth); to suss out GB pot. (w czymś sth); (uchwycić sens) to understand (w czymś sth)- połapać się, że… to suss out that…- trudno się w tym filmie połapać it’s hard to make head or tail of this film- nie móc się połapać w czymś not to be able to make head (n)or tail of sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > połap|ać
-
3 rusz|yć
pf — rusz|ać impf Ⅰ vt 1. (wykonać ruch) to move- ruszyć ręką/nogą move one’s arm/leg- ruszać ustami to move one’s lips- nie móc ruszyć ręką ani nogą przen. to be dead tired- ruszyć głową a. konceptem to put one’s thinking cap on2. (używać) to touch- nie rusz moich rzeczy! don’t touch my things!- nie chcę ruszać tych pieniedzy I don’t want to use that money3. (zmienić położenie) to move- ruszyć kamień z miejsca to move a rock- założę się, że nie ruszysz tej skrzyni I bet you won’t be able to move that chest ⇒ poruszyć4. pot. (niepokoić) to move; to shift pot.- spróbuj tylko ruszyć dzikich lokatorów just try to move the squatters5. pot. (poruszyć problem) to touch on- lepiej nie ruszaj tej sprawy you’d better not bring up this problem ⇒ poruszyć6. (wywołać emocje) [widok, głos] to move- to mnie nie rusza it leaves me cold ⇒ poruszyćⅡ vi 1. (wyruszyć) [osoba] to set off; [samochód] to start- ruszamy o świcie we’re setting off at dawn- ruszyć komuś z pomocą to rush to help sb- ruszać do ataku to move into the attack- wody a. lody ruszyły, rzeka ruszyła the ice broke2. (zacząć funkcjonować) [budowa, kampania] to start, to be launched- fabryka ruszyła the factory started operatingⅢ ruszyć się — ruszać się 1. (wyjść, wyjechać) to stir- rzadko ruszam się z domu/z Warszawy I varely go out of the flat/leave town2. (krzątać się) to move about- był tak słaby, że ledwo się ruszał he was so weak that he could hardly move about3. (chwiać się) [liść] to stir- ząb mi się rusza one of my teeth is loose ⇒ poruszyć się4. (drgnąć) to make a move- kiedy weszliśmy, pies nawet się nie ruszył when we came in, the dog didn’t even move ⇒ poruszyć się■ ani rusz nie mogę się w tym połapać pot. I can’t make head nor tail of it- ani rusz tego załatwić there’s no way of arranging it- co (i) rusz ktoś wchodził albo wychodził pot. every now and then sb would come in or go out- sumienie go ruszyło his conscience troubled a. pricked himThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rusz|yć
См. также в других словарях:
połapać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zorientować się w sytuacji, w problemie, którego dotychczas się nie rozumiało; uchwycić sens skomplikowanej dotąd sprawy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie mógł połapać się w tym wszystkim. Połapać się w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
połapać — dk IX, połapaćpię, połapaćpiesz, połapaćłap, połapaćał, połapaćany «złapać wszystkich po kolei, jednego po drugim; pochwytać» Nie połapią ich, ukryli się dobrze. Połapać motyle, muchy, ptaki. połapać się pot. «domyślić się o co chodzi, uchwycić… … Słownik języka polskiego
kapnąć się — dk Va, kapnąć sięnę się, kapnąć sięniesz się, kapnąć sięnij się, kapnąć sięnął się, kapnąć sięnęła się, kapnąć sięnęli się, kapnąć sięnąwszy się posp. «zorientować się w czymś, domyślić się czegoś; połapać się, skapować» … Słownik języka polskiego
zmądrzyć się — dk VIb, zmądrzyć sięrzę się, zmądrzyć sięrzysz się, zmądrzyć sięrzyj się (zmądrz się), zmądrzyć sięrzył się pot. «stać się na skutek jakiś doświadczeń mądrzejszym, nabrać rozumu; zorientować się, połapać się w czymś» Zmądrzył się, już tego nie… … Słownik języka polskiego
pokapować się — dk IV, pokapować siępuję się, pokapować siępujesz się, pokapować siępuj się, pokapować sięował się pot. «zrozumieć o co chodzi; połapać się» Pokapował się, gdy było za późno … Słownik języka polskiego
obłęd — m IV, D. u, Ms. obłędędzie 1. lm M. y «rodzaj psychozy, na którą składają się logicznie usystematyzowane urojenia, bez zaburzeń uczuciowości; paranoja; potocznie: choroba psychiczna, obłąkanie» Napad obłędu. Popaść, wpaść w obłęd. Symulować obłęd … Słownik języka polskiego
pochwytać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pochwytaćam, pochwytaća, pochwytaćają, pochwytaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o wielu istotach: wziąć coś do rąk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci pochwytały kanapki i pobiegły… … Langenscheidt Polski wyjaśnień